Hika, zuka eta berorika
Hizlaria(k): Jesusa Zabala Aramendi (1923) Herria: Legazpi (Gipuzkoa)
Etxean, euskaraz egiten zuten. Gurasoekin zuka hitz egiten zuten. Gurasoek seme-alabei hika hitz egiten zien, eta anai-arreben artean ere hika hitz egiten zuten. Apaizari eta medikuari berorika hitz egiten behar izaten zitzaion. Apaizaren aurrean, gizonezkoek txapela kendu behar izaten zuten.
Informazio gehiago: Hika, zuka eta berorika
Hitanoari buruzko pasarteak
-
Txakurrari hika, landareei zuka
Mertxe Odriozola Igartua (1956) Edurne Olalde Igartua (1958)
Oñati
-
Hitanoa, konfiantza eta hurbiltasuna
Joxerra Agirreurreta Zeziaga (1959) Amaia Altuna Sagasta (1961)
Arrasate
-
Hikaren egoera Eskoriatzan
Karmele Agirregabiria Agirre (1964) Axun Garai Errasti (1939)
Eskoriatza
-
Hiketan Bakion
Juan Llaguno Bilbao (1925)
Basauri
-
Seme-alabekin ez zuen hitanoan egiten
Pilar Guridi Aiastui (1935)
Oñati
-
Kaletartze-prozesuak eragina hitanoaren galeran?
Irati Barrena Bolinaga (1999) Marixol Bolinaga Erostarbe (1962)
Oñati
-
Inork gutxik egin izan dio hika
Araitz Etxaniz Azpiazu (2004)
Azkoitia
-
Alokutiboa, gizatasuna ematen duen hizkera
Iñaki Dorronsoro Maioz (1994)
Ataun
-
Kuadrillan denek hika
Julen Aldalur Larrañaga (1999) Asier Odriozola Elorza (1999)
Azkoitia
-
Hika
Antonia Ormaetxea Narbaiza (1927)
Ermua