Heldutan hika egitea erabaki
Hizlaria(k): Mertxe Arregi Erostarbe (1953) Rosa Igartua Urkia (1952) Herria: Oñati (Gipuzkoa)
Eskolan sekula ez zuten euskaraz egiten, erdaraz alfabetatu ziren. Rosak gogoan du hika ez zela bere haurtzaroraren parte izan, baizik eta helduagotan egindako hautu kontziente bat izan zela hika erabiltzea. Hika (eta euskara) baserri girora mugatzen zen.
Informazio gehiago: Heldutan hika egitea erabaki
Hitanoari buruzko pasarteak
-
Non eten da hikaren transmisioa?
Itziar Arrieta Albizuri (1941) Olatz Arrieta Albizuri (1943) Yolanda Larrañaga Arrieta (1968) Jone Zabaleta Larrañaga (1998)
Azkoitia
-
Hika seme-alabekin, batzuek bai, besteek ez
Karmen Irizar Aranguren (1948) Genaro Laskurain Lete (1942)
Antzuola
-
Hika baserritarrekin beti
Pili Etxeberria Kortabarria (1960) Kontxi Martinandiarena Telleria (1961) Marilu Orueta Biain (1962)
Oñati
-
Hika egiten hasteko prozesua
Aintzane Agirre Urzelai (1981)
Oñati
-
Hika, zuka eta berorika
Paskual Uribe Jaio (1926)
Durango
-
Azkoitian kalean ikasitako euskara: toka
Jaione Azpiazu Larrañaga (1969) Araitz Etxaniz Azpiazu (2004)
Azkoitia
-
"Hika" eta "berorri"
Klara Urbieta Albizu (1924)
Zumaia
-
Zela erakutsi hika?
Ixak Sarasua Antero (1999) Jokin Uribetxebarria Madinabeitia (2000)
Aretxabaleta
-
Hika edo zuka aritzeko ohituraz
Bettan Hoqui (1991) Joana Hoqui (1992)
Zalgize-Doneztebe
-
Familia eta lagun artean hika
Miren Sasieta Aierbe (1933)
Urretxu