Baserritarra izatea lotsagarria zen
Hizlaria(k): Mari Karmen Inza Iñurritegi (1953) Marije Ugarte Garitaonandia (1956) Herria: Oñati (Gipuzkoa)
Hika eta euskara bera gutxituta zegoen oso Frankismo garaian. Hika batez ere emakumeen artean galdu zen. Gizonen arteko harremana baserri-girokoa zen askotan, eta hika mantendu zuten. Mari Karmenek gogoan du kalean zehar behiak gidatzen zituela, baserritar izaera ebidentzian uzteko modu bat zen hori eta lotsaz bizi zuen.
Informazio gehiago: Baserritarra izatea lotsagarria zen
Hitanoari buruzko pasarteak
-
Hika edo zuka, txikitan ikasten denaren arabera
Juan Bautista Miner Irastorza (1936) Tomas Miner Irastorza (1942)
Urnieta
-
Marin auzoan hika galdu egin da
Inma Gaztañaga Txintxurreta (1948) Joxepi Letona Badiola (1944)
Arrasate
-
Auzokoekin hika orain ere
Nati Altube Iñurritegi (1949) Karmen Iñurritegi Altzelai (1936)
Oñati
-
Ama hika egiten hasi zitzaien anaiari eta berari
Ane Ugarte Garitaonandia (1993)
Oñati
-
Hika mutilek bakarrik
Basili Egiguren de la Torre (1909)
Igorre
-
Hikaren erabilera, genero kontua?
Mirari Guridi Grisaleña (1955) Agurtzane Zumalde Barrena (1956) Koldo Zumalde Barrena (1957)
Oñati
-
Noka esaldi solteak soilik
Lander Iribar Zumeta (2004) Aimar Vázquez Saizar (2004)
Usurbil
-
Hitanoaren galeraren arrazoiak
None Zurutuza Urrutia anai-arrebak ()
Oñati
-
Bikoteak beraien artean hika edo zuka?
Saroi Jauregi Aiestaran (1978) Aloña Jauregi Irastorza (1980)
Zaldibia
-
Hikaren erabilera
Mari Carmen Tolosa Garmendia (1940)
Irun