Gaztelaniaz nola ikasi zuten; nori zuka, hika edo berorika
Hizlaria(k): None Zurutuza Urrutia anai-arrebak () Herria: Oñati (Gipuzkoa)
Dena euskaraz egiten zuten eta kalera jaisten zirenean "caseras" esaten zieten, gaztelaniaz ez zekitelako. Garai batean pertsona nagusiagoei, medikuari edo fraideei zuka edo berorika egitea normala zen, baina, bestela, euren artean, hika. Bernardok Extremaduratik etorri zen batekin ikasi zuen gaztelaniaz.
Informazio gehiago: Gaztelaniaz nola ikasi zuten; nori zuka, hika edo berorika
Hitanoari buruzko pasarteak
-
Lezo asko hazi da
Maria Dolores Manso Berasarte (1944)
Lezo
-
Etxean hika jaso zuen eta lagun artean berehala egin
Joxerra Agirreurreta Zeziaga (1959)
Arrasate
-
Euren buruari hika
Karmele Agirregabiria Agirre (1964) Axun Garai Errasti (1939)
Eskoriatza
-
Telebistan eta irratian hika gutxi
Maritxu Arrese Letona (1945) Ramon Arrese Letona (1949)
Eskoriatza
-
Hika erabiltzeko arauak
Josu Lasagabaster Altube (1980) Aitor Zubizarreta Zubia (1979)
Aretxabaleta
-
Hika bizitzen ohituta
Jaione Azpiazu Larrañaga (1969)
Azkoitia
-
Mariaxunek hika ez du etxean jaso
Mariaxun Villar Lizarazu (1948)
Oñati
-
Hika
Antonia Ormaetxea Narbaiza (1927)
Ermua
-
Hitanoa nola indartu
Julen Abasolo Gallastegi (1963) Resu Abasolo Gallastegi (1958)
Aretxabaleta
-
Hika egiteko joera
Jesus Mari Astigarraga Zubiaurre (1951)
Elgoibar