Ama-alaben transmisioan etena
Hizlaria(k): Alaia Beitia Bolinaga (1985) Herria: Oñati (Gipuzkoa)
Senideekin eta lagunekin bai, baina ama-alaben artean ez da transmisioa mantendu. Alaiak uste du ez zirela konsziente galdu egin zitekeela. Askok ez dakite zergatik ez dieten alabei egin. Euskara galtzeko arriskua ere ez dute bizi izan adineko batzuek, arnasguneetan. Berari ere gertatu zaio erdaraz gaizki moldatzea, eta erdaraz ikasteko lehengusu batek erdaraz egitea. Baina gaztelania ez ikastea ezinezkoa da gaur egungo gizartean.
Informazio gehiago: Ama-alaben transmisioan etena
Hitanoari buruzko pasarteak
-
Hika edo zuka, ohitura aldatu behar
Amaia Arana Beitia (1963) Beronika Garai Urkia (1962) Koldo Zubizarreta Arenaza (1961)
Arrasate
-
Animaliei toka
Jose Ramon Jauregi Guridi (1960) Jaime Larrea Aranguren (1960)
Antzuola
-
Zein da hikaren egoera?
Pili Etxeberria Kortabarria (1960) Kontxi Martinandiarena Telleria (1961) Marilu Orueta Biain (1962)
Oñati
-
Hitanoa jakitea, hizkuntza menperatzea
Alaia Beitia Bolinaga (1985)
Oñati
-
Apaizari ematen zitzaion tratamendua
Gregorio Yeregi Aranalde (1940)
Berastegi
-
Hasieran hika trakets samar: hi eta zu nahastuta
Maider Irizar Kortabarria (1975)
Oñati
-
Garai batean alkateei eta abadeei berorika, koska bat gorago zeudelakoan
Javier Zubizarreta Zubizarreta (1955)
Azkoitia
-
Ohiturak aldatzea, oso zaila
Pili Irazabal Gorosabel (1953) Beatriz Irizar Elortza (1948)
Oñati
-
Hitanoa pixka bat modan
Imanole Legorburu Ibarguren (1962) Lierni Legorburu Ibarguren (1959)
Antzuola
-
Hikaren erabilera
Mari Carmen Tolosa Garmendia (1940)
Irun