Hitanoa beti azken mailan gelditzen da
Hizlaria(k): Aloña Jauregi Irastorza (1980) Herria: Zaldibia (Gipuzkoa)
Euskara ustez aberatsa duten herrietan, lehenengo euskarari eutsi behar zaio eta gero hitanoa bultzatu. Hika beti amaierarako gelditzen da.
Informazio gehiago: Hitanoa beti azken mailan gelditzen da
Hitanoari buruzko pasarteak
-
Hika ikastaroetako ikasleak; erregistroa aldatzea zaila
Karmele Agirregabiria Agirre (1964)
Eskoriatza
-
Abadeari, medikuari eta albaitariari "jauna"
Serafin Baraiazarra Albizu (1929)
Muxika
-
Auzoan kalean baino hika gehiago?
Pili Irazabal Gorosabel (1953) Beatriz Irizar Elortza (1948)
Oñati
-
Noka konfiantzazko eremuetan bakarrik
Aintzane Agirre Urzelai (1981)
Oñati
-
Hika, komunikazio-tresna
Xabier Eizagirre Landa (1957)
Azkoitia
-
Hikaren erabilera
Mari Carmen Tolosa Garmendia (1940)
Irun
-
Lagun gutxirekin hika
Jone Arriaran Etxeberria (1937) Mari Karmen Arriaran Etxeberria (1935)
Oñati
-
Aitak eta izebak hika egin diotelako ikasi du
Aitor Zubizarreta Zubia (1979)
Aretxabaleta
-
Zein baldintza behar dira hika egiteko?
Eli Igarzabal Erostegi (1947) Mila Martinez de Zuazo Unzurrunzaga (1943) Sara Martinez de Zuazo Unzurrunzaga (1944) Mariaxun Villar Lizarazu (1948)
Oñati
-
Noka ikastaroko esperientzia
Ainhoa Arregi Gaztañaga (1976)
Arrasate