Hika baserritarrena, eta baserritarrak zapalduta
Hizlaria(k): Karmen Irizar Aranguren (1948) Genaro Laskurain Lete (1942) Herria: Antzuola (Gipuzkoa)
Hika egitea lotsagabekeria zen garai batean, Karmenen ustetan; zuka egin behar zitzaion jendeari. Hika baserritarren hizkera zela esaten zen. Baserritar moduan zapalduta sentitu izan da Karmen. Genarok azaltzen du aurreko belaunaldiaren garaian, maiorazgoa izatea garrantzitsua zela baina industria garatu zenean, emakumeak zigarroak erretzen eta gazteleraz hasi zirela, kategoria emango balie bezala. Baserriak hizkuntza eta beste gauza asko mantendu izanak balio handia daukala dio Karmenek. Baserritarrak jende bajutzat hartzen zituztela kontatzen du Karmenek.
Informazio gehiago: Hika baserritarrena, eta baserritarrak zapalduta
Hitanoari buruzko pasarteak
-
Sutako hautsa, arropak eta ontziak garbitzeko
Xeferi Erostarbe Lazkano (1933) Bittori Goitia Larrañaga (1928) Enkarna Grisaleña Gil (1928)
Oñati
-
Gerra ondorengo samina
Jose Zufiaurre Goia (1934)
Beasain
-
Behien gaixotasunak: erroibea
Vicente Areta Lezeta (1938)
Eibar
-
Euskarak eta hikak kalea behar dute bizirauteko
Iñaki Dorronsoro Maioz (1994)
Ataun
-
Angel Iriondo kantu lehiaketara Hernanira
Patxi Lizarralde Iriondo (1936)
Elgoibar
-
Eskolatik irtendakoan, mendira, su-egur bila
Joxe Joakin Sarasua Urkizu (1938)
Lezo
-
Hegazkin italiar bat jausi zen Antzuolan
Anjel Azkarate-Askasua Lamariano (1928)
Bergara
-
Taloa, morokila eta perretxikoak
Gregorio Mugerza Buruaga (1918)
Ermua
-
Jaungoikoari hika?
Mari Karmen Inza Iñurritegi (1953) Marije Ugarte Garitaonandia (1956)
Oñati
-
Lehenengo artikulua erdaraz hamabost urterekin
Luis Alberto Aranberri Mendizabal (1945)
Eibar


