Berorika, hika, toka eta zuka
Hizlaria(k): Joxepa Goikoetxea Genua (1920) Herria: Hondarribia (Gipuzkoa)
Apaizari ez zion berorika hitz egiten, ordurako ohitura galdua zen, baina bere gurasoek bai. Anaia-arreben artean hika eta toka. Gurasoei zuka. Gaztelaniaz ez zekielako errieta egiten zioten Gurutzeko mojek.
Informazio gehiago: Berorika, hika, toka eta zuka
Hitanoari buruzko pasarteak
-
Appa hi! aplikazioa, tresna baliagarria
David Arrieta Armendariz (1964) Antton Lezeta Abasolo (1964)
Eskoriatza
-
Nola sumatzen da hitanoa ahoan?
Iker Mundiñano Galarza (1986)
Iruñea
-
Ohitura aldaketak hitanoaren erabileran
Mirari Guridi Grisaleña (1955) Agurtzane Zumalde Barrena (1956) Koldo Zumalde Barrena (1957)
Oñati
-
Euskaraz hika, baina erdararako joera ere bai
Amaia Aiastui Leibar (1956)
Arrasate
-
Hika egiten duten emakumeen perfila
Nerea Agirre Kortabarria (1977)
Oñati
-
Anaiekin eta lagunekin hika
Pili Legorburu Mitxelena (1945)
Lezo
-
Hitanoaren transmisiorako, hizketarako ohitura berreskuratzea
Karmen Irizar Aranguren (1948) Genaro Laskurain Lete (1942)
Antzuola
-
Hitanoaren genero-marka, errespetuz erabili beharrekoa
Ainara Elortza Izagirre (1979)
Azkoitia
-
Hika mutilekin lotzearen arrazoiak
Irati Lizarralde Alberdi (2004) Leire Lizarralde Alberdi (1999)
Azkoitia
-
Etxekoak hika entzun izan ditu beti
Jon Azkoaga Ugalde (1985)
Arrasate