Euskararen egoera garai batean
Hizlaria(k): Fernantxo Intxaurrandieta Aizpurua (1947) Herria: Lezo (Gipuzkoa)
Hika hitz egiteko ohitura dute. Bere gazte garaitik hona euskara asko aldatu dela dio. Eskolan gaztelaniaz ikasi zuten. Banderak igo eta "Cara al sol" kantatu behar izaten zuten, egunero. Flechas y pelayos. Kale Nagusian guardia zibil ezkongabeak bizi ziren (eta koartelean ezkonduak), eta kalean topo egiten zutenean ezin zuten euskaraz egin. Soldaduskan ere ezin, noski. Azpeitiko batzuekin elkartu zen han, eta isilka bertsotan ere aritzen ziren (Anjel Larrañaga musikaria).
Informazio gehiago: Euskararen egoera garai batean
Hitanoari buruzko pasarteak
-
Apaiz eta medikuari berorika, lagunen bati hika eta irakasleari "de usted"
Rosario Aztiria Plazaola (1939)
Legazpi
-
Zergatik galdu da hika?
Eli Igarzabal Erostegi (1947) Mila Martinez de Zuazo Unzurrunzaga (1943) Sara Martinez de Zuazo Unzurrunzaga (1944) Mariaxun Villar Lizarazu (1948)
Oñati
-
Mutilekin eta senarrarekin zela hitz egiten duten
Inma Gaztañaga Txintxurreta (1948) Joxepi Letona Badiola (1944)
Arrasate
-
Angiozarren, giro euskalduna; hika
Bergara
-
Hitanoa berreskuratzeko ideiak
Imanole Legorburu Ibarguren (1962) Lierni Legorburu Ibarguren (1959)
Antzuola
-
Etxean hika egiteko ohiturarik ez
Mirari Guridi Grisaleña (1955)
Oñati
-
Txakurrari hika, lorei zuka
Nati Altube Iñurritegi (1949) Karmen Iñurritegi Altzelai (1936)
Oñati
-
Lagun minari haserretzen zenean hika
Leire Larrañaga Sudupe (1981)
Azkoitia
-
Animaliekin hika
Pili Etxeberria Kortabarria (1960) Kontxi Martinandiarena Telleria (1961)
Oñati
-
Hika ikastekotan, egoki ikasi
Pili Irazabal Gorosabel (1953)
Oñati