Hika hizketan
-
Gaztetako entretenimenduak: futbola, pilota, zinema...
Joxe Joakin Sarasua Urkizu (1938) Lezo
Garai baten zenbat jende bizi zen Lezon. Elizatik irtendakoan Gaintxurizketara joaten ziren futbolean jokatzera, hango baserritarren aurka. Berak pilotarako zaletasuna zuen. Pilotak nola egiten zituen lehenbizi "kixki" edo goma pusketa jarri eta bueltan artile zaharrarekin bilduta. Karta-jokoan ere aritzen ziren, trukean, xoxekin. Errenteriara ere joaten ziren luistarren lokalean zinema ikustera.
-
Baserritar eta kaletarren arteko harremana
Joxe Joakin Sarasua Urkizu (1938) Lezo
Kaletarrak eta baserritarrak ondo konpontzen ziren. Jendeak aste osoa lanean pasatzen zuen eta igandea bakarrik izaten zuten jai. Errenteriarrek nola deitzen zieten.
-
Eskolatik irtendakoan, mendira, su-egur bila
Joxe Joakin Sarasua Urkizu (1938) Lezo
Eskolatik irtendakoan, merienda jan, aizkora eta soka hartu eta mendira joaten zen, etxerako su-egur bila.
-
Gerraosteko irakasleen irakasgaiak
Joxe Joakin Sarasua Urkizu (1938) Lezo
Lezoko eskola nazionalean ibili zen, 13 urtera arte. Eskolara ez zen oso gustura joaten, ikasle txarra omen zen eta. Gerraosteko irakasleak. Ez zutela behar bezala irakasten dio, Espainiako historia eta geografia eta "Historia Sagrada" bakarrik.
-
Usotarako zaletasuna; errekan aingiratan
Joxe Joakin Sarasua Urkizu (1938) Lezo
Ehizarako zaletasuna izan du, batez ere usotarako eta tortoletarako. Zer ingurutan ibiltzen zen. Errekan aingirak harrapatzen ere ibiltzen zen. Amak jartzen zituen gero jateko, baina ez zituzten asko jaten.
-
Koskortutakoan, lagunekin inguruko herrietara
Joxe Joakin Sarasua Urkizu (1938) Lezo
Koskortutakoan hasi ziren igandeetan beste herri batzuetara joaten, Errenteriara, Oiartzunera... Bilerak. Trikitia; neska-mutilak dantzan. Autobusean itzultzen ziren.
-
Nola hasi zen egurra lantzen
Joxe Joakin Sarasua Urkizu (1938) Lezo
Semea ikusita, egurra lantzen hasi zen erretiroa hartu eta gero. Ikasten aritu zen. Orain utzita du. Egur ona behar zen lanerako, begirik gabea. Haritz amerikarra. Prozesua azaltzen du: marrazkia egin, marrazkia egurrera kalkatu, egur hura gastatu... Erremintak. Nolako lanak egin izan dituen. Zaletasunagatik egiten zituen, ez saltzeko.
-
Berriotxoaren bizitza kontatzen zien amak
Angel Arriolabengoa (1932) Aramaio
Ipuin askorik ez zen entzuten etxean. Amak gehiago aitak baino. Antonio (Balentin) Berriotxoaren bizitza kontatzen zien liburu batetik.
-
Ia pinurik ez zen sasoi hartan
Angel Arriolabengoa (1932) Aramaio
Baserriak asko aldatu dira azkenaldian. Etxe inguruak antzera daude. Lehen dena soroa zen, pinurik ez zegoen ia. Aldekoak izan ziren Aramaion pinudia sartu zuten lehenak.
-
Laneko eta elizako kontuak nagusi
Angel Arriolabengoa (1932) Aramaio
Laneko gauzak izaten ziren mahaian kontatzen ziren kontuak. Amak elizako kontuak gehiago. "Errezau fuerte eta lana gehixau" egin behar ei zen.
-
Andreak etxean eta kanpoan lan
Angel Arriolabengoa (1932) Aramaio
Gizonak egin ohi zituen indarra behar zuten lan gogorrak. Andreak egiten zituen etxekoak eta baratzekoak. Baina andreak beti laguntzen zuen kanpoko lanetan ere: jorran, belarretan eta abar.
-
Auzoen arteko borrokatxoak
Angel Arriolabengoa (1932) Aramaio
Aldekoan behi asko izaten zuten. Bera mutikotan laguntzen ibiltzen zen. "Hor goiko landetan" kantatzen du. Auzoen arteak burlak eta borrokatxoak izaten ziren neska-mutikoen artean. Nagusiagotan ere bai inoiz, harrika egin neska laguntzera zetozen kanpoko mutilei eta horrelakoak.
-
Eskolara oinez, bazkaria aldean hartuta
Angel Arriolabengoa (1932) Aramaio
Udaletxe gainean zegoen eskola. Uribarritik kalera etortzen ziren oinez, hankak bustita askotan. Tortilla eta odolestea jateko. Arratsaldean, eskolatik irtenda gero, elizara bisitara joan behar, eta udaberrian dotrinara.
-
Maisuaren eta abadearen zigorren beldur
Angel Arriolabengoa (1932) Aramaio
Oso oroitzapen txarra du eskolaz. Maisu kalamidade bat zuten, eta haren ordezkoa txarragoa. Makila erraz erabiltzen zuen. Behin zigortu egin zituen, baina dotrinara joan behar zuten Uribarrira eta alde egin zuten. Hurrengo egunean, maisuak etxera bidali zituen; anaia topatu zuen bidean eta "txorixek ikesten" joateko aholkatu zien. Hurrengo egunerako dena konpondu zen abadeari esker.
-
Kaletar batekin izandako istilua
Angel Arriolabengoa (1932) Aramaio
Kaletarrek aurrean erabiltzen zituzten baserritarrak. Anekdota bat kontatzen du: kaleko mutil handiago bati ostikada bat eman zion, eta gero haren mendekuaren beldurrez ibili zen; baina mutil zaharrago batzuek defenditu egin zuten. Orduan bakoitzak defendatu behar zuen bere burua.
-
Maisu mozkorra
Angel Arriolabengoa (1932) Aramaio
Balnearioan urtebete bakarrik ibili ziren eskolan. Ez zuten ezer ikasten. Maisu mozkorra izan zuten. Behin tabernatik eraman zuten Angelek eta beste batek eskolara, besotik hartuta. Partikularreko dirua aurreratzeko eskatu zion behin.
-
Mediku Zaharra
Angel Arriolabengoa (1932) Aramaio
Maisua, medikua, abadea... ziren herriko pertsonaiak. Mediku Zaharraren kontuak. Xelebre samarra zen. Ona zen artatzen, jendea ezagutu ere ondo egiten zuen, baina mediku gisa nolabaitekoa zen.
-
Zortzi abade Aramaion
Angel Arriolabengoa (1932) Aramaio
Guardia zibilak, sekretarioa eta abadeak ziren herriko nagusiak. Abadeen artean Uribarrikoak agintzen ei zuen gehien. Baziren orduan zortzi bat abade Aramaion. Abadeak ondo konpontzen ziren elkarrekin. Eguenetan Gasteizera joaten ziren dotore-dotore; "juergara", Angelen ustez.
-
Gabonetako "erronkak"
Angel Arriolabengoa (1932) Aramaio
Apur bat nagusitutakoan, Gabonetan "erronkak" egiteko ohitura zegoen, okerrak. Behin kanpaiaren sokari azaburu bat lotu zioten, eta haizea irteten zenean bere kasa jotzen zuen. Abadea larri, zer halako ote zen igarri ezinik.
-
Elizako kanpaiak
Angel Arriolabengoa (1932) Aramaio
Auzo guztietan jai bezperetan "errepikak" jotzen ziren. Domeketan, meza baino ordubete eta ordu erdi lehenago ere bai. Azkena, mezara sartzeko unean. Kanpaien bidez adierazten ziren elizkizunak.