Hitanoari buruzko pasarteak
-
Gaur egungo gazteen hitanoa, desberdina
Esperanza Aiastui Aiastui (1942) Joxepi Arregi Aranburu (1936) Mariaxun Arregi Aranburu (1936) Pilar Guridi Aiastui (1935) Oñati
Gaur egungo gazteen hitanoa desberdina da. Mutilei eta neskei berdin egiten diete, ez dakite noka erabiltzen.
-
Errespetua baino gehiago, konfiantza kontua da hitanoa
Esperanza Aiastui Aiastui (1942) Joxepi Arregi Aranburu (1936) Mariaxun Arregi Aranburu (1936) Pilar Guridi Aiastui (1935) Oñati
Hitanoaren kontua, errespetuzkoa baino, konfiantzazkoa dela uste dute.
-
Animaliei hika
Esperanza Aiastui Aiastui (1942) Joxepi Arregi Aranburu (1936) Mariaxun Arregi Aranburu (1936) Pilar Guridi Aiastui (1935) Oñati
Animaliei normalean hika egiten diete, baina ez dute bereizten arra ala emea den.
-
Hika hitz egiten zutela ohartu ere ez
Mari Tere Biain Iñurritegi (1928) Oñati
Anai-arrebek hika hitz egin izan dute elkarrekin. Ez du gogoan gurasoek berari nola egiten zioten, baina hika egingo zutela pentsatzen du, behintzat beraiek hala ikasi zuten eta! Orain konturatu omen dira hika hitz egiten dutela.
-
Alkateari hika, konturatu gabe
Mari Tere Biain Iñurritegi (1928) Oñati
Eli Galdos alkate zen sasoian, harekin hitz egitera joan ziren udaletxera eta Mari Terek dena hika egin omen zion. Hori lotsagarria zela eta errieta egin zioten! Berak ohartu gabe egin zuela hika dio.
-
Lagunekin eta lehengusuekin hika
Kontxita Biain Biain (1928) Oñati
Lagunekin egiten zuen gehien hika, adibidez, Mari Tererekin, kuadrillakoa eta, gainera, auzokoa zen eta. Aitaren aldeko lehengusuak egon ziren euren etxean eta haiekin (edo behintzat lehengusu batekin) ere hitz egiten zuen hika, etxekoekin baino konfiantza handiagoa izango zuelako edo.
-
"Hika pentsatu gabe irteten da"
None Zumalde Zumalde ahizpak () Oñati
Oso garrantzitsua da hika Arantxarentzat. Ana Marik bere nortasunaren zati bat bezala ikusten du hika. Eugenik ez dio bestelako garrantziarik ematen. Konplizitate gehiago duten jendearekin ateratzen zaie ahizpei hika erabiltzea.
-
Hika galduko balitz, zer?
None Zumalde Zumalde ahizpak () Oñati
Euskararen zati bat da eurentzat, eta penagarria litzateke hain txikitatik barneratu duten zerbait desagertzea. Arantxari biloba txikiei egitea gogorra egiten zaio belarrira.
-
Hika, etxetik lagunartera
Mertxe Arregi Erostarbe (1953) Oñati
Etxean anai-arreben artean hika erabiltzen zuten, baita lagunartean ere. Gurasoek hika egiten zioten Mertxeri.
-
Hika erabiltzeari utzi, eta gero berreskuratu
Mertxe Arregi Erostarbe (1953) Oñati
Konturatu gabe bereganatu zuen Mertxek hika, eta ez du bera ere hika egiten hasi zen momentua gogoratzen. Hala ere, adin-tarte bat egon zen non ez zuen hika erabiltzen, kale-giroan gaztelania entzuten baitzen asko. Gero errekuperatu zuen hika. Gaur egun gertuko lagunekin hitz egiten du Mertxek.
-
Kalean, hikaren erabilera okerra
Mertxe Arregi Erostarbe (1953) Oñati
Gizonekin hika egiteko ohitura gutxiago du Mertxek. Kontu serioez hitz egiteko garaian, zuka darabil. Kaletar zenbaitek berdin egiten diete emakumeei eta gizonei hika.
-
Etxean zeharka ikasi zuen hika
Rosa Igartua Urkia (1952) Oñati
Rosak hika etxean jaso bazuen ere, ez zuen zuzenean jaso. Amak bere ahizpekin beti hika egiten zuen. Gurasoek, ordea, ez zieten seme-alabei hika giten, ezta Rosak haren anai-arrebekin ere. Lagunartean hika egiten hasi zen, baina umetan ez.
-
Heldutan hika egitea erabaki
Mertxe Arregi Erostarbe (1953) Rosa Igartua Urkia (1952) Oñati
Eskolan sekula ez zuten euskaraz egiten, erdaraz alfabetatu ziren. Rosak gogoan du hika ez zela bere haurtzaroraren parte izan, baizik eta helduagotan egindako hautu kontziente bat izan zela hika erabiltzea. Hika (eta euskara) baserri girora mugatzen zen.
-
Alabekin hika gutxi
Rosa Igartua Urkia (1952) Oñati
Alabekin oso egoera jakinetan erabiltzen du hika Rosak, esaldi labur eta zehatzekin.
-
Hika gaizki ikusirik al zegoen?
Mertxe Arregi Erostarbe (1953) Rosa Igartua Urkia (1952) Oñati
Baserritar konplexua izaten zuten askok, bereizketa handia baitzegoen kaletarren eta baserritarren artean. Kaletarra eta erdalduna izatea zen finena. Ondorioz, hika baserritar kontua bezala ikusten zen, informalegia eta zakarra.
-
"Barrenetik urteten dotzun hizkera"
Mertxe Arregi Erostarbe (1953) Rosa Igartua Urkia (1952) Oñati
Hikaren erabilera ohiturei oso loturik dago, inkontzienteki erabiltzen den hizkera bat da, eta horrek egiten du berezia. Kalean ere baziren hika egiten zutenak, baina batez ere auzoetan gorde zen.
-
Hika zuka baino gogorragoa
Mertxe Arregi Erostarbe (1953) Rosa Igartua Urkia (1952) Oñati
Mutilek euren artean emakumeek baino gehiago egin izan dute euskaraz eta hika.Beharbada, hika zakarragoa edo maskulinoagoa bezala ikusi izan da.
-
Hika gehiago erabiltzen dute mutilek
Mertxe Arregi Erostarbe (1953) Rosa Igartua Urkia (1952) Oñati
Hika gutxi entzuten da gaur egun Oñatin, eta erabiltzen dutenen artean ere, mutilak gehiago dira. Kaleko hizkera moduko bat bilakatu da. Gaur egun hika gehiago baloratzen dela sentitzen dute, hobeto ikusita dagoela.
-
"Hika aproposagoa da tabernarako"
Mertxe Arregi Erostarbe (1953) Rosa Igartua Urkia (1952) Oñati
Rosari asko kostatzen zaio dendan hika egitea, banakako batzuekin egiten du bakarrik. Hala ere, errazago egiten du bestea gazteagoa den kasuetan.
-
Animaliei hika, loreei zuka
Mertxe Arregi Erostarbe (1953) Rosa Igartua Urkia (1952) Oñati
Oso inguru txikikoa da hika. Animaliekin, hika errazago. Lore bati, ordea, zuka.