Hitanoari buruzko pasarteak
-
Hitanoa beherantz, Oiartzunen ere
Asier Retegi Oiartzabal (1990) Oiartzun
Asierrek dio geroz eta gazte gutxiagok egiten diola elkarri hika, Oiartzunen. Tradiziozko moldeen transmisioan eten nabarmena sumatzen du, bai adizki alokutiboei dagokienean, eta baita, orokorrean, herriko hizkerari dagokionean ere.
-
Hika, zuka eta berorika
Manolo Campos Castresana (1935) Etxarri Aranatz
Gazteen artean hiketan hitz egiten zuten. Zaharragoei eta gurasoei zuketan. Apaizei euskaraz egiten zieten.
-
Harremana apaizarekin; berorika, hika, zuka
Antonio Larzabal Urdanpilleta (1935) Donostia
Doktrinara astean hirutan joaten ziren hasieran. Parrokoarekin konfiantza zuen, Galarraga. Istilu asko izaten ziren mugarriekin. Hika egiten zion eta berak berorika hari. Aitari zuka eta amari berorika. Arrebei zuka eta hika.
-
Senideen artean zuka
Pepi Añorga Salaberria (1939) Donostia
Gurasoei zuka hitz egiten zieten eta anai-arreben artean ere bai.
-
Euskaraz egiteko lotsa
Joxe Mari Zapirain Etxeberria (1933) Errenteria
Auzoan eta eskolan erdaraz egiten zuten. Amaren baserrira joaten zenean ere, osabak esaten zion lehengusuekin erdaraz egiteko. Hika egitea gaizki ikusia zegoen, ijitoen hizkera omen baitzen.
-
Hika, zuka eta berorika
Paxkuala Kortadi Ormaetxea (1923) Hernani
Hika hitz egiten zuten lehen, orain ez. Berorika egiten zieten askok gurasoei, beraiek ez. Seme-alabei zuka. Apaizei berorika eta eskuan musu eman. Medikuari ere bai.
-
Senideei zuka, gurasoei berorika
Valentina Yeregi Inza (1915) Lasarte-Oria
Zuka hitz egiten zuten senideen artean, hika ez zitzaion gustatzen. Berorika gurasoekin eta apaizarekin. Apaizari eskuan musu emateko ohitura.
-
Berorika sekula ere ez: “behorrak mendian ibiltzen dira”
Hilario Lekuona Mitxelena (1931) Urnieta
Sekula ez du berorika egin. Oiartzungo apaiz batek zera esan zion behin: “behorrak mendian ibiltzen dira”. Lagun artean hika, baina familiakoei zuka. Familian zuka zergatik nagusitu zen. Neskei beti zuka egin izan die.
-
Hika beti anai-arreben artean
Maddi Garmendia Salaberria (1924) Lezo
Beti hika egin izan dute anai-arreben artean, nahiz eta amak inoiz errieta eman. Maddiri hika egitea gustatzen zaio.
-
Ezin denek hika egin
Mari Tere Areitioaurtena Bikandi (1930) Elias Euba Irakulis (1920) Amorebieta-Etxano
Mari Tereren etxean hika egiten zuten gurasoek, baina seme-alabei ez zieten uzten hika egiten beraien artean. Eliasek lagun artean hika egin izan du beti.
-
Berorika, hika, toka eta zuka
Joxepa Goikoetxea Genua (1920) Hondarribia
Apaizari ez zion berorika hitz egiten, ordurako ohitura galdua zen, baina bere gurasoek bai. Anaia-arreben artean hika eta toka. Gurasoei zuka. Gaztelaniaz ez zekielako errieta egiten zioten Gurutzeko mojek.
-
Hizkuntza traterak: berorika, hika
Jesusa Anitua Lejardi (1926) Jose Mari Anitua Lejardi (1924) Markina-Xemein
Abadeari berba egiteko txapela kendu eta "jaune" eta "berori" esan behar izaten zitzaion. Beraiek, neba-arrebek, " ez dok eta bai dok" (hitanoa) erabiltzen dute; elkarrizketatzaileekin, ostera, zukan. Jesusak uste du denekin egiten duela hikaz. Nagusiei sekula ez die egin.
-
Apaizari errespetua; Elizako aldaketak
Joxe Arozena Aranzasti (1933) Hondarribia
Gurasoekin zuka hitz egiten zuen. Anai-arrebekin hika. Apaizari ere zuka. Eskuan musu ematen zioten. Dena bekatu. Konfesatzea. Baraurik Jauna hartzea; ez ziren deskuidatzen. Elizako aldaketek noraeza ekarri zuten.
-
Hiketaren alde
Jean Louis Davant (1935) Ürrüstoi-Larrabile
Zuketaz eta hiketaz azalpenak. Hiketa ez da itsusi. Frantsesezko eta gaztelerazko "hi" gogorragoa da, harkoiagoa.
-
Ikastoletan gizonezkoak ere irakasle izatea ona da
Jean Louis Davant (1935) Ürrüstoi-Larrabile
Barkoxen-eta oraindik erabiltzen da hiketa. Lehenago gehiago erabiltzen zen Zuberoan. Batzuek oker darabilte, zaharrei egiten baitiete hika. On da ikastoletan gizonezkoak ere irakasle izatea.
-
Kalean beti erdaraz
Jose Mari Madariaga Sierra-Sesumaga (1933) Durango
Etxean beti euskaraz egin arren, kalean ez zuten egiten, oso gutxik egiten zuten-eta. Bere edadeko gehienek ez zekiten nahiz eta haien gurasoek bai jakin. Etxean zuka hitz egiten zuten, lagunekin edozein modutara. Dendara joaten zitzaizkien baserritar askok hika egiten zuten. Andra baserritar batzuk dendan erdaraz egiten zuten, baina laster igartzen zitzaien euskaraz hobeto konpontzen zirela. Euskaraz egitearren aguazilekin arazoak izaten zituzten.
-
Hika eta berorika
Antonia Iztueta Jauregi (1931) Zaldibia
Hika egiteko ohitura handia dago Zaldibian, berak ere asko egiten du. Egon zen kanpotik etorritako bat herrian hika ikasten. Apaizei eta berorika, eta zenbait familiatan gurasoei ere bai.
-
Hikaren erabilera
Mari Carmen Tolosa Garmendia (1940) Irun
Hikaren erabilera. Oso umeei zuka egiten zieten, eta koskortzen hasitakoan hika.
-
Euskara ezberdina Bermeoko baserrietan eta kalean
Loren Anasagasti Larrabaster (1932) Bermeo
Euskaraz ezberdin egiten da Bermeon baserrian eta kalean, baita 50 metroko distantzian ere. Bermeoko kaletarrek beren berbaera ei dute. Demikutik Mundakara ere ezberdin egiten da. Hikako forma batzuk erabili dituenez ("dok", "etxuat") galdetu zaio ea bereizten dituen hika eta zuka, baina ez da horretaz ohartzen.
-
Hizkuntza tratamenduak: zuka, hika, berorika...
Ali Goiti Agirre (1926) Mañaria
Euskara aldatu egin da: berak "zelako ondo" esaten du, bere bilobak "oso ondo". Seme-alabekin hitanoa erabiltzen du, elkarrizketatzailearekin, ostera, ez, ezezaguna da-eta. Gurasoei zukaz egiten zien, baina berari bietan egiten zien. Lagunekin hika. Abadeari eta medikuari berori.